پروتکل های روتينگ

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال
 

پروتکل های روتينگ به منظور استفاده در روترها ، ايجاد شده اند . پروتکل های فوق ،  بدين منظور طراحی شده اند که امکان مبادله اطلاعات جداول روتينگ  بين روترها را فراهم نمايد . تاکنون پروتکل های متفاوتی به منظور استفاده در شبکه هائی با ابعاد گوناگون ، طراحی و پياده سازی شده است .


دو نوع عمده روتينگ : پويا و  ايستا 
روتر ، با استفاده از روترهای مجاور ( همسايه) و يا توسط مدير شبکه، آگاهی لازم در خصوص شبکه های راه دور را پيدا می نمايد . روتر در ادامه ، يک جدول روتينگ را ايجاد که مسئوليت آن تشريح نحوه يافتن شبکه های راه دور است . در صورتی که شبکه مستقيما" متصل شده باشد ، روتر در خصوص شبکه ، مشکل خاصی نخواهد داشت . در صورتی که شبکه ها به يکديگر متصل نمی باشند ، روتر می بايست آگاهی لازم در خصوص شبکه های راه دور را پيدا نمايد . در اين رابطه از روتينگ ايستا (درج دستی مسيرها در جدول روتينگ توسط مدير شبکه ) و يا روتينگ پويا ( درج اتوماتيک مسيرها در جدول روتينگ با استفاده از پروتکل های روتينگ )، استفاده می گردد.
روترها در ادامه اقدام به بهنگام سازی اطلاعات خود در ارتباط با تمامی شبکه هائی می نمايند که نسبت به آنان آگاهی لازم را پيدا نموده اند . در صورتی که تغييری ايجاد گردد ( مثلا" يک روتر با مشکل مواجه شده و عملا" قادر به سرويس دهی نباشد ) ، پروتکل های روتينگ پويا ، به صورت اتوماتيک به تمامی روترها اين موضوع را اطلاع خواهند داد . در صورت استفاده از روتينگ ايستا ، می بايست مدير شبکه تغييرات لازم را در تمامی روترها ، اعمال نمايد ( عدم استفاده از پروتکل های روتينگ ) .
در روتينگ پويا از پروتکل های روتينگ به منظور نيل به اهداف زير استفاده می گردد . 

  • تشخيص و نگهداری پويای روترها

  • محاسبه مسيرها

  • توزيع اطلاعات بهنگام شده روتينگ برای ساير روترها

  • حصول توافق با ساير روترها در خصوص توپولوژی شبکه

در صورت برنامه ريزی ايستای روترها ، امکان يافتن روترها و يا ارسال اطلاعات برای ساير روترها وجود نخواهد داشت . آنان داده مورد نظر را بر روی روترهائی که توسط مدير شبکه تعريف شده است ، ارسال می نمايند .

پروتکل های روتينگ پويا
در اين رابطه از سه نوع( گروه) پروتکل روتينگ پويا استفاده می گردد . تفاوت عمده بين آنان ، روش استفاده شده به منظور  يافتن روترها و محاسبات لازم در خصوص مسيريابی آنان است.

  • Distance Vector : اين نوع روترها بهترين مسير  را از طريق اطلاعات ارسال شده توسط ساير روترهای مجاور ، محاسبه می نمايند .

  • Link state : اين نوع روترها هر يک دارای نسخه ای  از تمامی مپ شبکه بوده و بهترين مسير را با استفاده از آن محاسبه می نمايند .

  • Hybrid  : پروتکل های روتينگ Hybrid  حد فاصل بين پروتکل های روتينگ Link state و Distance Vector می باشند .

پشتیبانی